Od czasów starożytnych akweduktów, po pierwsze - ręcznie tworzone kanały aż do nowoczesnych kanalizacji miejskich. Historia wodociągów i systemu kanalizacji jest równie ciekawa, jak obecna, coraz to lepsza modernizacja i funkcjonalność kanałów ściekowych. Pierwsze kanały i urządzenia ściekowe tworzono już w czasach starożytności. Najbardziej efektywne znajdowały się w Grecji oraz Rzymie. Nowsze kanalizacje zaczęto budować dopiero w XII wieku w Rosji, natomiast w Polsce w XV wieku. Pierwsze projekty kanalizacji stworzył niemiecki architekt, choć nie były one dokładne i mogły powstać jedynie w dużych, dobrze rozwiniętych miastach ze względu na wysokie koszty. Niestety tylko najzamożniejszych mieszkańców było stać na własne ujęcia głębinowe, a większość ścieków spływała ulicami do pobliskich rzek. W Warszawie powstawały pierwsze rowy, kanały kryte, które budowano z drewna bądź betonu. W późniejszym okresie architekci tworzyli coraz to lepsze plany sieci kanalizacyjnych. Dziedzina ta rozwijała się na tyle szybko, że zaczęły powstawać specjalne firmy z wyszkolonymi pracownikami i odpowiednim sprzętem do czyszczenia kanalizacji oraz zakładania wodociągów. Zewnętrzne zbiorniki na ścieki zastąpione zostały gruntowymi szambami. Taka przydomowa oczyszczalnia może oczyścić szambo w miejscu powstawania ścieków. Dzięki temu ścieki nie spływały już nigdy więcej przydrożnymi rowami do rzek. W obecnych czasach szambo można opróżnić na dwa sposoby. Gdy sieć kanalizacyjna najduje się w miejskiej sieci, bądź indywidualnie z nieruchomości. Polega to na tym, że przy domu jednorodzinnym powstaje zbiornik bezodpływowy, a ścieki są wywożone samochodem Wuko. Przy budowie szamba należy jednak pamiętać, aby pozostawić miejsce na dojazd takiego ciężkiego wozu. Kanalizacja nowoczesna od starożytnej różni się także obowiązkiem częstego czyszczenia. Właściciele nieruchomości są zobowiązani do corocznego opróżniania ścieków za dodatkową odpłatnością. Ale z pewnością lepiej jest zapłacić niż zanieczyszczać środowisko.