Rodzice o wiele bardziej przeżywają nabywane choroby swoich maleństw, niż same dzieci. Wielkie znaczenie ma tu jednak czujność rodziców , by błyskawicznie działać na sygnały chorobowe czy też szybko szukać pomocy , kiedy u dziecka rozpoznana jest wada rozwojowa. Ma to wielokrotnie olbrzymie znaczenie. Bardzo dużą grupę wad usuwa się bowiem w pierwszych latach życia. Wtedy taki zabieg staje się najmniej inwazyjna i co najważniejsze, najmniej odbija się na stanie psychicznym dziecka, głównie dlatego, że dziecko jej nie zapamięta, lub pamiętać będzie niewiele. Wyjątkowo delikatną kwestią są operacje powiązane z urologią dziecięcą, tym bardziej , gdy dotyczy to chłopców. Urologia dziecięca w wypadku chłopców to głównie spodziectwo. Jest to połączone z wadami wrodzonymi w rozwoju cewki moczowej, która albo opada w mosznie, albo powoduje rozszczepienia żołędzia, odklejenia napletka itd. Operacje rekonstrukcyjne przeprowadza się w kilku etapach, głównie , kiedy doprowadzono do występowania przetok. Spodziectwo ma wiele form , bywa że czasem wszystko kończy się na jednokrotnym zabiegu a następnie tylko należy sprawdzać czy nie dochodzi do niewykrytych skutków ubocznych. Przetoki, stulejka, wszystko to może pojawić się nawet spory okres czasu po zabiegu. Dlatego ważne jest by w miarę prędko reagować na każde czynniki, jakie mogą wskazywać na tworzenie się przetok, pomniejszanie się cewki, której widocznym objawem jest zwężenie strumienia moczu. Jeżeli chodzi o sam zabieg rekonstrukcji, powinno się go przeprowadzić jak najszybciej tak, by dziecko nie wspominało przeżyć po zabiegowych, by przeżyta trauma nie odcisnęła piętna na jego późniejsze życie. Nie jest prawdą , że powinno się poczekać aż dziecko będzie starsze , a jego prącie powiększy się. W pierwszym roku życia jest ono już na tyle duże, że można wykonać operacje z powodzeniem .

Małe dzieci boleśnie przeżywają wszelką niedogodność powiązaną z chorobą i leczeniem. Dlatego często poszukuje się tych sposobów leczenia, które będą w jak najmniejszym stopniu inwazyjne. Dlatego również, leczenie chorób wrodzonych podejmuje się jak najszybciej, by dziecko mało pamiętało z pobytu w szpitalu czy innych niedogodności powiązanych z procesem leczenia . Zdarza się tak szczególnie w wypadku urologii, która dotyczy sfery bardzo intymnej i jakakolwiek ingerencja w jej obrębie , może wiązać się z istotną traumą na wiele lat . Bardzo często wady wrodzone dotyczą chłopców. Bardzo często u nich występuje spodziectwo i to ono potrzebuje interwencji chirurgicznej . Często też prowadzi do powikłań, bywa że pojawiającym się powikłaniem jest stulejka . Jej leczenie jest jednak dość łatwe , nawet w najbardziej inwazyjnej formie, to prosty zabieg, nie długi jest także okres dochodzenia do zdrowia. Trudniejsze jest leczenie wymienionego już spodziectwa, szczególnie wtedy, gdy prowadzi ono do zaawansowanej deformacji narządów płciowych i wymagane jest leczenie operacyjne przeprowadzane etapami. O ile wnętrostwo potrafi samo zaniknąć , o tyle spodziectwo bez względnie wymaga leczenia. Dlatego wada ta wymaga niezwłocznego zdiagnozowania. Obecnie najczęściej leczy się dzieci między 6 a 24 miesiącem życia. Wtedy zabieg nie pozostawia śladu w psychice dziecka. Kłopotem nie jest ściśle mówiąc sam zabieg, ale okres pooperacyjny, kiedy dziecko jest cewnikowane, i należy wymieniać opatrunki itp. Bywa iż cewnikowanie prowadzi do stanów zapalnych, co w przypadku mniejszych dzieci jest trudne do wytrzymania, na długo też zapada w pamięć malucha. Ogólnie urologia dziecięca jest bardzo trudnym tematem dla dziecka i jego rodziców . Starsze dzieci wymagają odpowiedniego przygotowania, trzeba im wyjaśnić dlaczego niezbędny jest pobyt w szpitalu , z czym jest on powiązany, jak długo będzie trwał itp. Dziecko przygotowane do tego, co je czeka, zniesie to dużo lepiej.